Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Luid snaterend vlogen de ganzen over, in het pikkedonker.

  Je bent 10 dagen in een natuurgebied en verstoken van nieuws als je je mailbox niet opent en Blendle niet bekijkt. Niemand die jou komt vertellen wat er zich zoal afspeelt in de wereld. Ik was in de Weerribben aan de verbouwing bezig van een klein familiehuisje van vriendin Vera. Zo’n klein rietdekkershuisje in het bijna niets. Het omliggende water staat hoog en in dit jaargetijde merk je dat aan de drassige tuin in het zompige veen.    De   omgeving bestaat uit rietlanden, veel water, wat graslanden en er wordt in de verte maïs verbouwd. Inmiddels geoogst lijkt het drassige landschap op een schilderij van Anselm Kiefer. Fascinerend. Het is er opvallend vaak windstil en ik hoor en zie vogels die ik in de stad niet tegen kom. Andersom natuurlijk ook. En niet te vergeten een kleine slang die zich zowel in het water als op het land voortbeweegt.   Het huisje ligt direct aan een sloot, die je brengt naar de Kalenbergergracht, dwars door de wat...
Recente posts

Zit er nog voldoende geld in de envelop?

  David Barsamian: Voor het eerst in 175 jaar hebben medische tijdschriften als The Lancet ,   The New England Journal of Medicine en The Scientific American gebroken met hun afzijdigheid ten aanzien van de politiek   door tegen de Amerikanen te zeggen, dat Trump niet meer dan een ‘One-term’ president moest zijn. Wat denkt u dat de reactie vanuit Washington was op de pandemische situatie en de kritiek hier op? Noam Chomsky: “Basically they don’t care.” Het is ongelofelijk, letterlijk, dat een vooraanstaand medisch tijdschrift voor het eerst in haar geschiedenis een politiek standpunt heeft ingenomen.    Mijn moeder die 6.158,95 kilometer verwijderd woont van Washington, in Den Haag, las onder haar unieke vergrotingsapparaat in haar TROUW – waarschijnlijk behoort ze met haar 95 jaar tot de oudste abonnees – dat corona toch wel echt gevaarlijk kon zijn. Ze hoort al jaren minimaal en kan nog een op een communiceren via een gehoorapparaat met ...

Iemand iets contant betaald zetten

Je betaalt voor een anonieme mail contant € 2,50 aan een balie in je woonplaats van bij voorbeeld een kantoor van de ING, dat op zoek is naar aanvullende inkomsten. Vervolgens stuurt die baliemedewerker jouw mail met scheldkanonnade naar een bekend politicus, b.v. Donald Trump. In die anoniem verstuurde mail schrijf je in ondubbelzinnige bewoordingen hoe onbekwaam je hem vindt en verwens je hem b.v. een dubbele corona aanval op het bordes van Het Witte Huis, zichtbaar voor zijn roemloze kiezers, met stripes die spontaan door de stars op zijn mondkapje schieten en verwens je hem ook dat hij door die dubbele corona aanval zichtbaar voor de natie ineen zakt achter de balustrade, waar hij zojuist op steunde voor de aankondiging van een nieuwe patriottische corona overwinning. Zijn nog even roemloze kiezers, inmiddels niet meer bang voor corona gaan nu helemaal uit hun dak en zullen zeker opnieuw op hem stemmen. Zij zien in gedachten hun wereldleider gewoon net als Jez...

The unanswered question

De trompettist blaast zijn melancholische tonen uit The Unanswered Question van componist Charles Ives over het orkest heen in onze richting. Al eerder zetten de strijkers het uiterst zacht gespeelde fundament van de compositie in, als een kosmisch landschap dat door de gehele compositie heen meanderend, met een tonaal karakter waarmee de compositie ook wordt afgesloten. Maar die akkoorden zijn bijna niet hoorbaar op de momenten dat de blazers wild om zich heen spelend, als waren ze in paniek, fragmenten over de zen-achtige strijkers uitstrooien. Tevergeefs. Het gaat zoals het gaat. De vraag blijft in deze compositie onbeantwoord; het gaat zoals het moet gaan. En dat spelen de onverstoorbare strijkers. De oorspronkelijke titel van dit werk was ‘A comtemplation of a serious matter’ (een bezinning over een serieuze zaak) en werd gecomponeerd in 1906. https://youtu.be/kkaOz48cq2g      Een absolute metafoor voor de pandemische crisis waarin de we...

Muziek als Peaceful Warrior

  Muziek is in al zijn verscheidenheid als een peacefull warrior. Het verbindt, laat je ontdekken, rouwen en inspireert. Allemaal tijdelijk weliswaar, want we vergeten dat moment van pijn, euforie en meer als we weer terug zijn op ons pad van het verzamelen van ervaringen, maar dáárom zo belangrijk. Met een woordloze kracht doet het zijn werk in alle delen van de wereld. En die werelddelen hebben ook hun eigen muziek om die kracht te ervaren, vanuit hun cultuur en als kunst. ‘Wereldmuziek’ noemen we dat sinds zo’n twintig jaar in Nederland. Nooit echt beklijft is deze vorm en de programmering ervan al lang gemarginaliseerd, met uitzondering van een enkel podium dat zich nog steeds als peaceful warrior staande probeert te houden.   Er is muziek in alle delen van de wereld. En ook al is muziek voor het merendeel van de mensheid een wezenlijk onderdeel van welvaart, kun je dat van welvaart, aangegeven op de door ons in het westen vastgestelde   welv...

Toch gebeurde er op een dag iets dat niemand had verwacht.

Bill T. Jones, als associate artist in het Holland Festival zou in het door Covid-19 afgelaste Holland Festival op zoek gaan naar ‘het streven van wij’. De wereldwijde actualiteit accentueert het door Jones gewenste thema meer dan het Holland Festival op grote schaal had kunnen bieden. In een interview benadrukt hij steeds weer de urgentie van de groep en van verbinding. Jones wilde meer een verbinder zijn. Bruggen slaan met mensen die anders zijn. “Ik heb nooit Drag gedaan en nooit in een House geleefd. En denk je dat hiv en aids mij definiëren? Want dat is niet zo. De overdadige verkleedpartijen van de ballrooms hebben me ook nooit aangetrokken”. Bill T. Jones, charismatisch mens en choreograaf, spreekt over creativiteit en de vrijheid om beeltenissen te maken die onmogelijk in het werkelijke leven bestaan. Dat maakt kunst interessant.     Maar hoe zit dat met de kunsten in tijden waar inclusie, fair pay en überhaupt werk aan de orde zijn? Er...

Valt er nog wat te leren uit deze pandemie

IMF schetst gitzwarte toekomst voor economie . “Prognose: De Lehman-crisis verbleekt bij wat de wereldeconomie nu doormaakt. De Great Lockdown laat zich alleen nog vergelijken met de jaren dertig. En het kan nog erger”, kopte de NRC.    De meesten van ons hebben wel eens gehoord van Kaïn en Abel, volgens Genesis 4 in de Hebreeuwse bijbel de eerste twee zonen van Adam en Eva. Er wordt gesproken over de sterke en de zwakke broeder. Kaïn krijgt de kans te leren en te investeren, terwijl Abel de herder van het kleinvee blijft. In het Hebreeuws betekent Abel: ‘ademtocht’ of ‘vergankelijkheid’ . Als Kaïn gevraagd wordt waar Abel is, antwoord hij: “Ben ik soms mijn broeders hoeder?” Deze retorische vraag van Kaïn is nu nog - nog steeds! - van toepassing op de situatie waarin de wereld zich bevindt en zich voorlopig, naar de voorspelling van het IMF, zal bevinden. Zijn wij in deze geglobaliseerde wereld onze broeders hoeder? Hebben wij iets geleerd in al die eeuwen. De steeds br...